Supervisor: dr hab. Waldemar Martyniuk, prof. UJ

Abstract

The aim of this dissertation is to describe the specificity of language communication in the area of nursing in a hospital in Poland. The empirical research has a glottodidactic dimension and offers conclusions for the learning, teaching and assessment of Polish language in preparation for professional engagement of foreign nurses in the Polish health care system

Supervisor: dr hab. Robert Dębski, prof. UJ
Associate supervisor: dr Magdalena Knapek

Abstract

There is a rich body of research on the narrative abilities of individuals with a diagnosis of schizophrenia. To date, research has focused on the content and cohesion of patient self-narrative (Lysaker et al., 2003; Voppel et al., 2019), disruptions during dialogues (Varga et al., 2014; Bora, 2017), and comparing the narrative style of schizophrenics and healthy individuals (Obrębska, 2013). The proposed study will address research questions hitherto unresolved, concerning issues such as the use of cohesion markers (patterns of cohesion) and the local and global coherence of narratives when constructed from first- and third-person perspectives. The experimental group will consist of a purposive sample of twenty patients diagnosed with schizophrenia recruited from psychiatric day therapy units and clinics in Cracow. The comparison group will consist of twenty healthy individuals matched for age, sex and socioeconomic status. The participants will be asked to perform two tasks: one eliciting a first-person narrative, i.e., answering questions related to their illness and family, and another aimed at producing a third-person narrative, i.e., storytelling stimulated by a series of five pictures.

Their narratives will be recorded, transcribed and analysed using descriptive and statistical discourse analysis (DA) as the methodology. First, the researcher will attempt to describe the cohesion patterns and measure the level of cohesion in the elicited narratives. Second, using a known subjective coherence measuring scales, she will assess the local and global coherence of the elicited speech samples. Third, the research will investigate the relationships between: the cohesion and coherence patterns/measures in both groups, the cohesion/coherence patterns/measures and the type of narrative (first- vs. third-person narrative) in both groups, and the cohesion/coherence patterns/measures and the schizophrenic participants’ cognitive functioning assessment results. The outcomes of this research will increase our knowledge of the narrative abilities of individuals with a diagnosis of schizophrenia and, consequently, assist in creating assessment and therapy resources for speech pathologists.

Promotor: dr hab. Iwona Janowska, prof. UJ

Streszczenie

Współczesna dydaktyka języków obcych określa nowe cele kształcenia, które wynikają ze zmieniającej się rzeczywistości społeczeństw, w których kategoria międzykulturowości staje się czymś naturalnym. Proces nauczania/uczenia się języków obcych, szczególnie w grupach heterogenicznych, otwiera przed uczącymi się szeroki wachlarz doświadczeń kulturowych. Niemniej brak odpowiedniej świadomości kulturowej może stanowić poważną barierę komunikacyjną. Sposobem uniknięcia nieporozumień kulturowych może stać się rozwijanie „międzykulturowej kompetencji komunikacyjnej” (intercultural communicative competence) rozumianej jako specyficzna zdolność podejmowania interakcji z osobami z innych kultur (Byram 1997), zaś „zadanie” (task) w ujęciu Europejskiego systemu opisu kształcenia językowego (2001/2003) umożliwia rozwój tejże kompetencji w ramach kształcenia językowego.
Obszarem badawczym pracy jest rozwijanie „międzykulturowej kompetencji komunikacyjnej” w nauczaniu języka polskiego jako obcego w oparciu o założenia podejścia ukierunkowanego na działanie, z użyciem autorskich materiałów zadaniowych oraz analiza dokumentacji zebranej w ramach przeprowadzonego „badania w działaniu” (action research). Zasadniczym celem badania jest sprawdzenie, czy narzędzia i formy pracy charakterystyczne dla podejścia ukierunkowanego na działanie dają szansę na rozwijanie wiedzy, umiejętności, postaw i krytycznej świadomości kulturowej będących składowymi „międzykulturowej kompetencji komunikacyjnej”. „Badanie w działaniu” przeprowadzono w semestrze zimowym roku akademickiego 2018/2019 w ramach nauczania dziesięcioosobowej grupy na poziomie B2. Badanie poprzedziło rozeznanie dotychczasowych możliwości rozwijania tejże kompetencji w nauczaniu języka polskiego jako obcego. W tym celu wykorzystano technikę analizy dokumentów oraz technikę ankiety. Opracowano siatkę analizy najnowszych podręczników do nauczania polszczyzny pod kątem obecności elementów nauczania międzykulturowego. Z kolei kwestionariusz ankiety posłużył do poznania opinii nauczycieli języka polskiego jako obcego na temat możliwości rozwijania „międzykulturowej kompetencji komunikacyjnej” w ramach kształcenia językowego. Natomiast wyniki przeprowadzonego „badania w działaniu” mogą przyczynić się do głębszego zrozumienia roli „zadań” w rozwijaniu „międzykulturowej kompetencji komunikacyjnej” w nauczaniu języka polskiego jako obcego.